Sexually transmitted infections, benign prostatic
hyperplasia and lower urinary tract symptom-related
outcomes: results from the Prostate, Lung, Colorectal
and Ovarian Cancer Screening Trial
Breyer BN1, Huang WY2, Rabkin CS2, Alderete JF3, Pakpahan R4, Beason TS4,
Kenfield SA1, Mabie J5, Ragard L6, Wolin KY7, Grubb RL III8, 9, Andriole GL8, 9,
Sutcliffe S4, 9
1 University of California San Francisco, Department of Urology,
San Francisco, CA
2 Division of Cancer Epidemiology and Genetics, National Cancer Institute, NIH,
Department of Health and Human Services, Bethesda, MD
3 School of Molecular Biosciences, College of Veterinary Medicine,
Washington State University, Pullman, WA
4 Division of Public Health Sciences, Department of Surgery,
Washington University School of Medicine, St. Louis, MO
5 Information Management Services, Rockville, MD
6 Westat, Rockville, MD
7 Coeus Health, Chicago, IL
8 Division of Urologic Surgery, Department of Surgery,
Washington University School of Medicine, St. Louis, MO
9 Alvin J. Siteman Cancer Center, Department of Surgery,
Washington University School of Medicine, St. Louis, MO
Dokładna patogeneza łagodnego przerostu gruczołu
krokowego (BPH) i następowych objawów z dolnych
dróg moczowych (LUTS) pozostaje niejasna, jednak
wskazuje się często na rolę stanu zapalnego w tym
procesie. Jednym z możliwych źródeł reakcji zapalnej
są infekcje przenoszone drogą płciową (sexual transmitted
infections – STI), które wiązano już z przyczyną
LUTS we wcześniejszych badaniach. Celem prezentowanej
pracy było zbadanie, czy dodatni wywiad
chorób przenoszonych drogą płciową lub serologiczne
podejrzenie przebytej STI wiąże się z występowaniem
objawów z dolnych dróg moczowych w przebiegu łagodnego
przerostu stercza. Analizę przeprowadzono
w oparciu o prospektywne, randomizowane badanie
PLCO (Prostate, Lung, Colorectal, and Ovarian Cancer
Screning Trial), w którym oceniano czynniki ryzyka
raka stercza, płuc, jelita grubego i jajników.
Analizie poddano 76 705 mężczyzn w wieku 55–74
lat bez wywiadu raka stercza lub radykalnej prostatektomii,
nieleczonych finasterydem w ciągu ostatnich
6 miesięcy. Analizowanych mężczyzn w Stanach
Zjednoczonych włączono do badania w latach 1993–
2001. Mężczyźni sami zgłaszali w kwestionariuszu na
początku badania przebyte zakażenie rzeżączką lub kiłą.
Analizowano także pacjentów, u których w zabezpieczonej
surowicy stwierdzono serologiczne dowody
przebytej STI (Chlamydia trachomatis, Trichomonas
vaginalis, wirus brodawczaka ludzkiego HPV-16,
HPV-18, wirus opryszczki pospolitej typu 2, ludzki
wirus opryszczki typu 8 i wirus cytomegalii). Rozrost
stercza z objawami z dolnych dróg moczowych rozpoznawano
u mężczyzn bez stwierdzanego
raka stercza
z nokturią minimum 2x, PSA >1,4 ng/ml, objętością
gruczołu krokowego >30 cm3 lub samodzielnie
zgłaszających przerost stercza. Podobne kryteria stosowano
po 5–13 latach do stwierdzenia wystąpienia
przerostu stercza w grupie mężczyzn bez pierwotnie
rozpoznawanego BPH/LUTS. Dane uzupełniano o leczenie
finasterydem, follow-up PSA i wynik badania
DRE.
Autorzy po analizie zebranych danych z zastosowaniem
modelu regresji Poissona nie stwierdzili związku
pomiędzy zgłaszaną przebytą STI lub serologicznie
potwierdzonym faktem przebycia STI z występowaniem
BPH bądź objawów LUTS u badanych. Jedynie
przebycie infekcji Trichomonas vaginalis było u kilku
mężczyzn pozytywnie skojarzone z nokturią oraz
u niektórych ze zwiększeniem objętości gruczołu
krokowego, jednak żaden z nich nie rozwinął LUTS
w przebiegu BPH.
Wyniki prezentowanego badania nie potwierdzają
skojarzenia kilku znanych chorób przenoszonych drogą
płciową z LUTS w przebiegu BPH, chociaż zakażenia
T. vaginalis mogą wymagać dalszych obserwacji.
Oprac.: lek. Krzysztof Sołtys