Przegląd Urologiczny 2004/3 (25) wersja do druku | skomentuj ten artykuł | szybkie odnośniki
 
strona główna > archiwum > Przegląd Urologiczny 2004/3 (25) > Łagodny rozrost gruczołu krokowego

Łagodny rozrost gruczołu krokowego

Ocena przydatności toksyny botulinowej w leczeniu zaburzeń oddawania moczu spowodowanych przez łagodny rozrost stercza: wyniki randomizowanego badania klinicznego kontrolowanego placebo

FEBU

Relief by botulinum toxin of voiding dysfunction due to benign prostatic hyperplasia: results of a randomized, placebo-controlled study

Maria G., Brisinda G., Civello I.M., Bentivoglio A.R., Sganga G., Albanese A.
University Hospital Agostino Gemelli, Rome, Italy.

Opracowanie zawiera wyniki randomizowanego, kontrolowanego placebo badania klinicznego oceniającego wartość toksyny botulinowej w leczeniu chorych zgłaszających dolegliwości mikcyjne spowodowane przez łagodny rozrost stercza (BPH). Analizą objęto 30 mężczyzn dotkniętych objawowym BPH. Dosterczowo podawano 4 mL 200U roztworu toksyny botulinowej (w grupie leczonej aktywnie) lub 4 mL fizjologicznego roztworu soli (w grupie kontrolnej). Wyniki terapii oceniano na podstawie zmiany stopnia nasilenia dolegliwości ze strony dolnych dróg moczowych, zmiany stężenia PSA, objętości gruczołu krokowego, objętości moczu zalegającego w pęcherzu moczowym po mikcji oraz wartości tempa maksymalnego przepływu cewkowego. U żadnego chorego objętego badaniem nie stwierdzono miejscowych działań niepożądanych związanych z leczeniem. Średni czas obserwacji wyniósł 19,6 ± 3,8 miesiąca. Po upływie 2 miesięcy u 13 mężczyzn w grupie leczonej toksyną botulinową i u 3 w grupie kontrolnej stwierdzono znamienne w stosunku do wartości wyjściowych zmniejszenie nasilenia dolegliwości związanych z oddawaniem moczu (p = 0,0007). Ponadto, w grupie leczonej aktywnie wykazano spadek stężenia PSA w surowicy o 51% w stosunku do wartości wyjściowych. Obie te cechy nie uległy zmianom w grupie, której podano dosterczowo fizjologiczny roztwór soli.

Zastosowanie toksyny botulinowej według sposobu zaproponowanego przez autorów artykułu wydaje się kolejną znikomo inwazyjną, obiecującą metodą leczenia łagodnego rozrostu stercza i alternatywą długoterminowej farmakoterapii. Ostateczna ocena wartości metody wymaga potwierdzenia w wieloośrodkowych badaniach klinicznych z długim okresem obserwacji.