Przegląd Urologiczny 2005/6 (34) wersja do druku | skomentuj ten artykuł | szybkie odnośniki
 
strona główna > archiwum > Przegląd Urologiczny 2005/6 (34) > Neurogenne zaburzenia czynności dolnych dróg...

Neurogenne zaburzenia czynności dolnych dróg moczowych

Porównanie skuteczności dopęcherzowego podawania kapsaicyny z resiniferatoksyną w leczeniu hyperrefleksji wypieracza u chorych z uszkodzeniem rdzenia kręgowego: wyniki kontrolowanego, randomizowanego badania klinicznego przeprowadzonego metodą podwójnie ślepej próby

J Urol. 2004 Jan;171(1): 251-255

Intravesical capsaicin versus resiniferatoxin for the treatment of detrusor hyperreflexia in spinal cord injured patients: a double-blind, randomized, controlled study

Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Bordeaux University Hospital, France. madeseze@club-internet.fr

Wdrożenie chemicznej blokady afferentnych włókien C pęcherza moczowego metodą dopęcherzowej instylacji wanilloidów, np. kapsaicyny (CAP) lub resiniferatoksyny (RTX), stwarza szansę zmniejszenia stopnia nasilenia objawów hyperrefleksji wypieracza. Wnioski wypływające z niewielu do tej pory przeprowadzonych badań porównawczych wydają się przemawiać na korzyść RTX rozcieńczonej w 10% roztworze alkoholu wobec CAP rozcieńczonej zwykle w alkoholu 30%. Autorzy opracowania porównują skuteczność i tolerancję dwóch wanilloidowych agonistów w leczeniu chorych dotkniętych hyperrefleksją wypieracza. Badaniem objęto 39 chorych z uszkodzeniem rdzenia kręgowego. Metodą doboru losowego chorych włączono do jednej z dwóch grup: otrzymującej pojedynczą, 100 mL dopęcherzową wlewkę 100 nMol/L RTX rozcieńczonego 10% etanolem lub pojedynczą dawkę 1 mmol/L CAP w rozpuszczalniku glukozowym. Oceny skuteczności leczenia, na podstawie badania urodynamicznego, dokonywano podczas 3-miesięcznego okresu obserwacji. Po 30 dniach leczenia kliniczną i urodynamiczną poprawę parametrów mikcji stwierdzono odpowiednio u 78% i 83% otrzymujących CAP, wobec 80% i 60% leczonych RTX; nie wykazano istotnych statystycznie różnic pomiędzy grupami. Korzystne działanie preparatów utrzymało się do 90 dnia obserwacji u ponad dwu trzecich chorych z oby grup. Nie wykazano również znamiennych różnic pomiędzy grupami w odniesieniu do działań niepożądanych. Przedstawione wyniki wskazują na istotną rolę rozcieńczonych wanilloidów w leczeniu hyperrefleksji wypieracza. Zdaniem autorów opracowania najlepszym środowiskiem dla rozpuszczenia wlewek wanilloidów jest roztwór glukozy o wysokim stężeniu.