Podwyższony poziom chemokin (CXC) w moczu nieinwazyjnie różnicuje nadreaktywny pęcherz moczowy (OAB) z zakażeniem dróg moczowych (UTI)

Am J Physiol Renal Physiol 2016 Jun 22; doi: 10.1152/ajprenal.00213.2016. [Epub ahead of print] PMID: 27335375

Podwyższony poziom chemokin (CXC) w moczu nieinwazyjnie różnicuje nadreaktywny pęcherz moczowy (OAB) z zakażeniem dróg moczowych (UTI) Podwyższony poziom chemokin (CXC) w moczu nieinwazyjnie różnicuje nadreaktywny pęcherz moczowy (OAB) z zakażeniem dróg moczowych (UTI)

Tyagi P¹, Tyagi V², Qu X³, Chuang YC⁴, Kuo HC⁵, Chancellor MB<sup>6

1</sup>University of Pittsburgh
²ERAS medical
³Oakland University
⁴Kaohsiung Chang Gung Memorial Hospital
⁵Hualien Tzu Chi Medical Center
⁶William Beaumont Hospital

Często podobne i nakładające się objawy kliniczne nadreaktywnego pęcherza moczowego (overactive bladder - OAB) i zakażenia dróg moczowych (urinary tract infection - UTI) utrudniają postawienie właściwego rozpoznania. Nierzadko fakt ten przyczynia się do nadmiernego stosowania antybiotyków z obawy przed zakażeniem dróg moczowych u pacjentów z objawami ze strony dolnych dróg moczowych (lower urinary tract symptoms - LUTS). Pod względem patogenezy odpowiedź zapalna jest wspólną cechą nadreaktywnego pęcherza moczowego i zakażenia dróg moczowych. Dlatego też autorzy badania postawili hipotezę, że czynniki molekularne związane z odpowiedzią zapalną obecne w moczu ułatwią diagnostykę różnicową pomiędzy nadreaktywnym pęcherzem moczowym a zakażeniem dróg moczowych.
Badanie przeprowadzono w grupie 147 pacjentów obu płci. Zakres wieku wynosił 20-88 lat. Pacjenci zostali podzieleni na 3 grupy badawcze: grupa I - pacjenci z zakażeniem dróg moczowych potwierdzonym dodatnim wynikiem testu paskowego moczu (n = 62), grupa II - pacjenci z objawami nadreaktywnego pęcherza moczowego i bez cech zakażenia dróg moczowych (ujemny wynik testu paskowego moczu) (n = 59) oraz grupa III, kontrolna - pacjenci bez objawów ze strony dolnych dróg moczowych i bez cech zakażenia dróg moczowych (ujemny wynik testu paskowego moczu) (n = 26). Uzyskane próbki moczu od pacjentów zostały poddane analizie immunoenzymatycznej przy użyciu zestawu immunoeseju MILLIPLEX MAP Human Cytokine/Chemokine celem oceny poziomu chemochemokin. Następnie oceniono związek pomiędzy uzyskanymi poziomami chemokin z współistnieniem nadreaktywnego pęcherza moczowego (OAB) i zakażenia dróg moczowych (UTI) przy użyciu jednozmiennowej i wielozmiennowej analizy statystycznej.
Wyniki przeprowadzonego doświadczenia wykazały znamienny statystycznie wzrost poziomu wybranych chemokin, tj. CXCL-1, CXCL-8 (IL-8) i CXCL-10, w przypadku zakażenia dróg moczowych w porównaniu do grupy z nadreaktywnym pęcherzem moczowym i bezobjawowej grupy kontrolnej. Dodatkowo pacjentów z zakażeniem dróg moczowych cechował zredukowany poziom antagonisty dla receptora interleukiny 1 (IL-1RA). Podwyższony poziom chemokiny CXCL-1 w moczu był predyktorem zakażenia dróg moczowych z ilorazem szans na poziomie 1,018. Swoistość i czułość chemokiny CXCL-1 w ocenie zakażenia dróg moczowych oceniono odpowiednio na 80,77% i 59,68%. Ocena poziomu chemokin w odpowiedzi na stosowaną antybiotykoterapię wykazała spadek poziomu wszystkich ocenianych chemokin ze znamiennym spadkiem chemokiny CXCL-10.
W podsumowaniu pracy autorzy podkreślają silny związek pomiędzy poziomem chemokiny CXCL-1 i CXCL-10 a zakażeniem dróg moczowych. Obserwacje te wskazują na istnienie odmiennych szlaków sygnałowych odpowiedzi zapalnej w przypadku zakażenia i nadreaktywnego pęcherza moczowego. Chemokiny zawarte w moczu obrazują molekularne różnice sygnalizacji parakrynnej nakładającej objawy ze strony dolnych dróg moczowych związane z zakażeniem lub nadreaktywnym pęcherzem moczowym.

Oprac.: dr n. med. Kajetan Juszczak