| ||||||||
Wpływ wcześniejszej radioterapii na powikłania po prostatektomii radykalnejImpact of Prior Prostate Radiation on Complications After Radical Prostatectomy Gotto GT, Yunkis LH, Vora K, Eastham JA, Scardino PT, Rabbini R Oddział Urologii Memorial Sloan- Kettering Cancer Center, Nowy Jork, USA Oddział Urologii Montefiore Medical Center, Nowy Jork, USA W USA co trzeci chory z ograniczonym do narządu rakiem stercza leczony jest radykalną radioterapią (z pól zewnętrznych lub brachyterapia). Po tym leczeniu w 10-letniej obserwacji do 50% chorych ma wznowę biochemiczną, a nawrót miejscowy choroby występuje w 35% przypadków. U wybranych chorych ze wznową miejscową potwierdzoną biopsją, prostatektomia radykalna (PR salvage) może powodować długotrwałą miejscową kontrolę choroby i poprawić zależną od nowotworu przeżywalność chorych. Zwykle chorzy są informowani, że w przypadku nawrotu choroby po radykalnym naświetlaniu istnieje możliwości wykonania PR salvage. Nie znamy jednak rzeczywistego stopnia powikłań po tym zabiegu. Autorzy przeanalizowali i porównali grupę kolejno 3458 chorych, u których wykonano PR i grupę 98 chorych, u których wykonano PR salvage. Dane uzyskano ze szpitalnych baz danych, wywiadów telefonicznych i historii choroby. Przeanalizowano powikłania pozabiegowe, oceniono je według zmodyfikowanej skali Claviena i pogrupowano według czasu wystąpienia. Średni czas obserwacji po PR salvage wyniósł 34, 5 miesięcy, a po PR 45,5 miesięcy. Chorzy po PR salvage mieli znamiennie wyższy wiek, częściej występowały choroby współistniejące (wg skali Charlson), większy kliniczny i patologiczny stopień zaawansowania miejscowego i wyższy stopień wg Gleasona. W grupie tej mniej było chorych z guzem ograniczonym do narządu i częściej występował naciek na pęcherzyki nasienne oraz przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych. Nie stwierdzono różnicy statystycznej w średnim czasie operacji oraz ilości utraty krwi w trakcie zabiegu czy ilości przetoczonych jednostek krwi. W grupie PR salvage stwierdzono wyższe prawdopodobieństwo medycznych i chirurgicznych powikłań, tj. infekcje dróg moczowych, zwężenie szyi pęcherza, zatrzymanie moczu, przetoki moczowe, ropnie i urazy odbytnicy. Trzymanie moczu w obserwacji 3-letniej stwierdzono jedynie u 30% chorych. W badaniu tym wykazano znamiennie wyższą liczbę powikłań po wcześniejszym radykalnym naświetlaniu. Znajomość ich może być kluczowa w kwalifikacji chorych do PR salvage. Oprac. dr n. med. Tomasz Drewniak |