Przegląd Urologiczny 2010/5 (63) wersja do druku | skomentuj ten artykuł | szybkie odnośniki
 
strona główna > archiwum > Przegląd Urologiczny 2010/5 (63) > Wpływ wcześniejszej radioterapii na powikłania...

Wpływ wcześniejszej radioterapii na powikłania po prostatektomii radykalnej

Impact of Prior Prostate Radiation on Complications After Radical Prostatectomy

Gotto GT, Yunkis LH, Vora K, Eastham JA, Scardino PT, Rabbini R Oddział Urologii Memorial Sloan- Kettering Cancer Center, Nowy Jork, USA Oddział Urologii Montefiore Medical Center, Nowy Jork, USA

W USA co trzeci chory z ograniczonym do narządu rakiem stercza leczony jest radykalną radioterapią (z pól zewnętrznych lub brachyterapia). Po tym leczeniu w 10-letniej obserwacji do 50% chorych ma wznowę biochemiczną, a nawrót miejscowy choroby występuje w 35% przypadków. U wybranych chorych ze wznową miejscową potwierdzoną biopsją, prostatektomia radykalna (PR salvage) może powodować długotrwałą miejscową kontrolę choroby i poprawić zależną od nowotworu przeżywalność chorych. Zwykle chorzy są informowani, że w przypadku nawrotu choroby po radykalnym naświetlaniu istnieje możliwości wykonania PR salvage. Nie znamy jednak rzeczywistego stopnia powikłań po tym zabiegu.

Autorzy przeanalizowali i porównali grupę kolejno 3458 chorych, u których wykonano PR i grupę 98 chorych, u których wykonano PR salvage. Dane uzyskano ze szpitalnych baz danych, wywiadów telefonicznych i historii choroby. Przeanalizowano powikłania pozabiegowe, oceniono je według zmodyfikowanej skali Claviena i pogrupowano według czasu wystąpienia.

Średni czas obserwacji po PR salvage wyniósł 34, 5 miesięcy, a po PR 45,5 miesięcy. Chorzy po PR salvage mieli znamiennie wyższy wiek, częściej występowały choroby współistniejące (wg skali Charlson), większy kliniczny i patologiczny stopień zaawansowania miejscowego i wyższy stopień wg Gleasona. W grupie tej mniej było chorych z guzem ograniczonym do narządu i częściej występował naciek na pęcherzyki nasienne oraz przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych. Nie stwierdzono różnicy statystycznej w średnim czasie operacji oraz ilości utraty krwi w trakcie zabiegu czy ilości przetoczonych jednostek krwi. W grupie PR salvage stwierdzono wyższe prawdopodobieństwo medycznych i chirurgicznych powikłań, tj. infekcje dróg moczowych, zwężenie szyi pęcherza, zatrzymanie moczu, przetoki moczowe, ropnie i urazy odbytnicy. Trzymanie moczu w obserwacji 3-letniej stwierdzono jedynie u 30% chorych.

W badaniu tym wykazano znamiennie wyższą liczbę powikłań po wcześniejszym radykalnym naświetlaniu. Znajomość ich może być kluczowa w kwalifikacji chorych do PR salvage.

Oprac. dr n. med. Tomasz Drewniak