Varia

BJU Int. 2006 Nov; 98(5): 1075?1079

Tygodniowa kuracja ciprofloksacyną przed przezskórnym usunięciem kamieni nerkowych istotnie obniża częstość infekcji górnych dróg moczowych i ryzyko wystąpienia urosepsy: wyniki kontrolowanego badania prospektywnego
One week of ciprofloxacin before percutaneous nephrolithotomy significantly reduces upper tract infection and urosepsis:
a prospective controlled study Paramanathan Mariappan, Gordon Smith, Sami A. Moussa, David A. Tolley Western General Hospital, Urology, Edinburgh, UK

Celem opracowania jest ocena skuteczności profilaktyki zakażeń układu moczowego przed przez skórnym usuwaniem złogów nerkowych, prowadzonej przy użyciu fluorowanegochinolonu. Wykazano, że w przypadkach kamicy nerkowej o wielkości przewyższającej 2 cm i/lub poszerzeniu układu kielichowo-miedniczkowego nerki istnieje podwyższone ryzyko ciężkiego zakażenia układu moczowego lub urosepsy. Chorzy z grupy ryzyka otrzymywali ciprofloksacynę wdawce 250 mg dwa razy dziennie w tygodniu poprzedzającym zabieg. U wszystkich chorych wykazano jałowy posiew moczu na tydzień przed leczeniem metodą PCNL. Przed zabiegiem podawano gentamycynę w dawce 5 mg/kg masy ciała, wykonywano posiew moczu ze środkowego strumienia, moczu z miedniczki nerkowej i rozfragmentowanych złogów. Dren nefrostomijny zamykano i usuwano po 24 godzinach; w przypadku wystąpienia zakażenia, dolegliwości bólowych oraz gorączki dren nefrostomijny usuwano 24 godziny po ustąpieniu objawów. Za definicję sepsy przyjęto wystąpienie wstrząsu lub uogólnionej reakcji zapalnej (SIRS) przy braku innych potencjalnych przyczyn ich pojawienia się. Badaniem objęto 52 chorych. Do grupy kontrolnej zakwalifikowano 46 chorych.W grupie otrzymującej ciprofloksacyną stwierdzono trzykrotnie rzadsze występowanie SIRS. Spośród 7 chorych, u których stwierdzono uogólnioną reakcję zapalną, u 4 stwierdzono kamicę zakażoną; dwóch chorych rozwinęło wstrząs septyczny. W grupie kontrolnej 42% chorych z poszerzonym UKM operowanej nerki (10 z 24) rozwinęło SIRS; w przeciwieństwie do grupy leczonej ciprofloksacyną SIRS rozwinęło jedynie 5% z nich (1 z 22). Mimo ustandaryzowanego przygotowania do leczenia metodą PCNL, niektórzy chorzy nadal rozwijają uogólnioną infekcję. Sepsa i wstrząs pojawiają się proporcjonalnie częściej wraz ze wzrostem czasu trwania zabiegu, "ładunku" bakterii w moczu, stopnia utrudnienia odpływu moczu wywołanego przez złóg i zakażonej kamicy. Jałowy posiew moczu nie osiągnął miana czynnika prognostycznego rozwoju zakażenia uogólnionego po PCNL. Wartościowym predyktorem rozwoju sepsy okazały się wyniki posiewu moczu pobranego bezpośrednio z miedniczki nerkowej. Zdaniem autorów opracowania ciprofloksacyna,która jest lekiem o dużej skuteczności w przypadku infekcji Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis, umożliwia, poprzez jej stosowanie u chorych z dużymi złogami i poszerzeniem UKM przed planowanym zabiegiem PCNL, istotne obniżenie ryzyka wystąpienia powikłań septycznych.