Andrologia jest młodą, istniejącą praktycznie dopiero od lat 50. XX wieku, bardzo dynamicznie rozwijającą się dyscypliną naukową. Obejmuje szeroki zakres wiedzy z obszaru nauk podstawowych oraz dyscyplin klinicznych, zajmujących się fizjologią i patologią gonady męskiej od momentu genetycznej determinacji, poprzez organogenezę w okresie płodowym, rozwój w okresie pubertalnym, funkcjonowanie w życiu dorosłym i w okresie starzenia się. Chociaż andrologia zwykle postrzegana jest przede wszystkim w aspekcie płodności męskiej, łączy wiedzę z zakresu genetyki, embriologii, fizjologii,medycynywiekurozwojowego,chirurgii dziecięcej, urologii, interny, endokrynologii, seksuologii, radiologii czy też geriatrii. Potrzeba "zorganizowania" tej wiedzy w obrębie jednej specjalności zgłaszana była od lat przez środowisko lekarzy zajmujących się gonadą męską. Pierwsze takie próby w Polsce miały miejsce w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. W Europie sprzyjający klimat powstał 16 lat temu, kiedy w Niemczech - kolebce andrologii klinicznej - 7 maja 1992 roku utworzono Europejską Akademię Andrologii (European Academy of Andrology, EAA). Od 1997 roku specjalność androloga klinicznego można uzyskać po 2-letnich studiach, zakończonych egzaminem przed komisją EAA (http://www.uni-leipzig.de). Obecnie troje polskich lekarzy posiada europejską specjalizację z andrologii klinicznej, wszyscy z Centrum Kształcenia Klinicznego Europejskiej Akademii Andrologii przy Katedrze Andrologii i Endokrynologii Płodności Uniwersytetu Medycznego w Łodzi (prof. K. Kula, doc. J. Słowikowska-Hilczer oraz dr E. Oszukowska, FEBU). Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 27.06.2007 (Dziennik Ustaw 2007 nr 124 poz. 867) wytypowało 48 obszarów medycyny do uzy-skania miana umiejętności, a więc wiedzy o mniejszym zakresie niż tradycyjnie pojmowane specjalności. Pośród nich, obok andrologii, znalazły się m.in. onkologia urologiczna, uroginekologia i uroultrasonografia. Zespoły opracowujące programy umiejętności powołała w 2008 roku dyrektor CMKP, prof. Jadwiga Słowińska- Srzednicka.
Grono ekspertów zajmujących się andrologią składa się z 7 osób. Są to przedstawiciele: Polskiego Towarzystwa Andrologicznego - prof. Leszek Bablok i prof. Grzegorz Jakiel, Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego - prof. Marek Mędraś, konsultanta krajowego w dziedzinie endokrynologii - doc. Wojciech Zgliczyński, Naczelnej Rady Lekarskiej - prof. Krzysztof Kula, CMKP - dr Michał Rabijewski oraz konsultanta krajowego w dziedzinie urologii - dr Jan Karol Wolski. Pierwsze zebranie komisji odbyło się 15 kwietnia 2008 roku. W celu usprawnienia pracy wybrano prze-wodniczącego zespołu, którym został prof. G. Jakiel. Poruszono następujące zagadnienia: zakres umiejętności, czas trwania studiów, program edukacyjny, formy weryfikacji wiedzy oraz wytypowanie miejsc kształcenia. Za podstawę dyskusji na temat zakresu wiedzy przyjęto plan wzorowany na programie EAA, uzyskano consensus jeśli chodzi o czas trwania studiów (do 18 miesięcy) oraz formę zakończenia kształcenia (egzamin państwowy w Centrum Egzaminów Medycznych w Łodzi). Zgodnie ze wstępnymi ustaleniami CMKP, umiejętność andrologia dedykowana jest lekarzom, który mają tytuł specjalisty w zakresie endokrynologii, położnictwa i ginekologii, urologii lub urologii dziecięcej. Po dyskusji ustalono jednak rozważenie dokooptowania specjalisty w zakresie pediatrii, ponieważ medycyna wieku rozwojowego szeroko zajmuje się problemami gonady męskiej. Na koniec usta-lono terminarz kolejnych spotkań, zakładając, że umiejętność powinna "ruszyć" w 2009 roku. Ponieważ andrologia zawsze była w obszarze zainteresowań naszej specjalności, jestem przekonany, że wiele Koleżanek i wielu Kolegów urologów przystąpi do zdobycia tej umiejętności.