Przegląd Urologiczny 2004/4 (26) wersja do druku | skomentuj ten artykuł | szybkie odnośniki
 
strona główna > archiwum > Przegląd Urologiczny 2004/4 (26) > Rak gruczołu krokowego

Rak gruczołu krokowego

Wczesne porównanie wyników doszczętności onkologicznej radykalnego wycięcia stercza metodą laparoskopii z dostępu pozaotrzewnowego i przezotrzewnowego

FEBU

European Urology 46 (2004)50-56

Comparison of Early Oncologic Results of Laparoscopic Radical Prostatectomy by Extraperitoneal Versus Transperitoneal Approach

Leticia Ruiz, Laurent Salomon, Andraz Hoznek, Dimitrios Vordos, Rene Yiou, Alexandre de la Taille, Clement-Claude Abbou
Service d'Urologie, CHU Henri Mondor, Creteil, France

Leczenie chirurgiczne chorych na raka stercza ograniczonego do narządu metodą radykalnej prostatektomii laparoskopowej jest nadal przedmiotem analiz porównawczych zależnych od wyboru dostępu operacyjnego: przez lub pozaotrzewnowego. Dotychczasowe porównanie obu technik przeprowadzone przez autorów francuskich, a opublikowane w lutowym wydaniu "Journal of Urology" (X.Cathelineau, D.Cahill, H.Widmer, F.Rozet, H.Baumert, G.Vallancien: Transperitoneal or extraperitoneal approach for laparoscopic radical prostatectomy: a false debate over a real challenge; J Urol, February 2004, 171, 714-716) dotyczyło przede wszystkim aspektów technicznych operacji. Poddając analizie czas operacji, śródoperacyjną utratę krwi, rozwój powikłań śród-i pooperacyjnych, czas hospitalizacji oraz odsetek dodatnich marginesów chirurgicznych, nie wykazano statystycznie istotnych różnic pomiędzy obiema grupami.
Tym razem grupa z Creteil (Francja) dokonuje wczesnego porównania wyników laparoskopowej prostatektomii przezotrzewnowej i pozaotrzewnowej w odniesieniu do doszczętności onkologicznej zabiegu. 330 mężczyzn chorych na raka gruczołu krokowego ograniczonego do narządu zoperowano metodą radykalnej prostatektomii laparoskopowej. U 165 z nich zabieg przeprowadzono z dostępu przezotrzewnowego; pozostałych operowano w technice laparoskopii pozaotrzewnowej. Porównano stopień klinicznego zaawansowania nowotworu, wyjściowe stężenie PSA, punktację Gleasona w dodatnich bioptatach stercza, wagę preparatu pooperacyjnego, stopień patologicznego zaawansowania raka (TNM 1997), odsetek dodatnich marginesów chirurgicznych oraz czas operacji, liczbę powikłań śród-i pooperacyjnych, czas pozostawienia cewnika pęcherzowego i czas hospitalizacji. Do obliczeń wykorzystano testy parametryczne (test Fishera i test χ2).
Analiza statystyczna nie wykazała istotnych różnic pomiędzy grupami w odniesieniu do większości cech przedoperacyjnych, z wyjątkiem punktacji Gleasona , która była wyższa w grupie poddanej prostatektomii zaotrzewnowej (p<0,0001). Czas trwania operacji byłdłuższy w grupie operowanej z dostępu przezotrzewnowego (248 min vs. 220,0 min, p<0,001). Nie wykazano znamiennych statystycznie różnic w odsetku chorych wymagających przetoczenia krwi (1,2% vs. 5,4%,odpowiednio w grupie laparoskopowej i retroperineoskopowej, p =0,6),czasu hospitalizacji oraz ilości powikłań śród-i pooperacyjnych. Raka gruczołu krokowego w stopniu pT2 stwierdzono u 108 chorych z grupy laparoskopowej i 88 retroperineoskopowej. Nie wykazano istotnych statystycznie różnic pomiędzy obiema grupami w zakresie dodatnich marginesów chirurgicznych (23% i 29,7%, p =0,21). Dodatnie marginesy chirurgiczne w guzach pT2 stwierdzono w 13% i 17% (p =0,42), a w guzach pT3 w 43,6% i 44,7% (p =0,99) odpowiednio w grupie laparoskopowej i retroperineoskopowej. Wyniki opracowania wskazują na zbliżone wyniki doszczętności onkologicznej obu dostępów operacyjnych w technice radykalnej prostatektomii laparoskopowej.