Przegląd Urologiczny 2006/5 (39) wersja do druku | skomentuj ten artykuł | szybkie odnośniki
 
strona główna > archiwum > Przegląd Urologiczny 2006/5 (39) > Zaburzenia erekcji (ED)

Zaburzenia erekcji (ED)

2006 Jul; 50(1): 134-140. Epub 2006 Feb 17

Wpływ odpowiedniej informacji i sposobów dawkowania leku na poprawę wyników leczenia zaburzeń erekcji chorych leczonych bez powodzenia sildenafilem

Positive effect of counseling and dose adjustment in patients with erectile dysfunction who failed treatment with sildenafil

Neuro-urology Unit, Rambam Medical Center, Haifa, Israel. i_gruenwald@rambam.health.gov.il

W kolejnej publikacji obejmującej aspekty leczenia ED (ang. Erectile Dysfunction, zaburzenia erekcji) zwrócono szczególną uwagę na sposób edukowania chorego i dobieranie optymalnej dawki leku. Badaniem objęto chorych, którzy z powodu braku efektów leczenia przestali przyjmować sildenafil. Podstawą rekrutacji było ogłoszenie prasowe, po którym do 5 ooerodków uniwersyteckich w Izraelu zajmujących się leczeniem ED zgłosiło się 848 chorych. 465 (55%) z nich otrzymywało lek ze źródeł pozamedycznych (17% poprzez zakupy z internetu, 10% z ogłoszeń prasowych, 14% poprzez zakupy na tzw. czarnym rynku, 8% od znajomych, a jedynie 5,5% bezpooerednio z apteki). Wszystkich tych chorych oraz dodatkowo 37 (4,3%), u których przyczyną niepowodzenia leczenia były nasilone działania niepożądane preparatu, wyłączono z obserwacji. Pozostali (n = 346) po wypełnieniu kwestionariusza IIEF podczas 1 wizyty otrzymali 4 tabletki po 100 mg sildenafilu wraz ze szczegółowymi instrukcjami dotyczącymi stosowania leku. Podczas drugiej wizyty mężczyźni ponownie wypełniali IIEF i otrzymywali kolejne 4 tabletki sildenafilu w tej samej dawce. W 2 spooeród 5 ooerodków włączonych do przeprowadzenia badania podczas drugiej wizyty kontrolnej mężczyźni otrzymywali film wideo zawierający porady seksuologa dotyczące sposobów stymulacji seksualnej u chorych na ED. Badanie ukończyło 220 mężczyzn. Znaczącą poprawę punktacji kwestionariusza IIEF osiągnęło 59% z nich. Po uwzględnieniu pozostałych 126 chorych, którzy nie ukończyli badania (46 z powodu braku subiektywnej poprawy w leczeniu, 6 z powodu nasilenia działań niepożądanych, a 20 z innych przyczyn, nie związanych bezpooerednio z przyjmowania leku, np. oemierć partnerki, choroby współistniejące), poprawę jakooeci życia seksualnego osiągnęło 39%. Autorzy opracowania zwracają szczególną uwagę na znaczenie liczby podejmowanych prób współżycia w osiąganiu poprawy jakości wzwodu (co najmniej 8). Dodatkowo wskazują na niewielki odsetek mężczyzn rezygnujących z przyjmowania leku z powodu wystąpienia działań niepożądanych preparatu. Zdaniem autorów istotny odsetek chorych, u których występuje niepowodzenie leczenia, stanowi grupa nie poddana odpowiedniej edukacji związanej z przepisanym preparatem.