Przegląd Urologiczny 2006/2 (36) wersja do druku | skomentuj ten artykuł | szybkie odnośniki
 
strona główna > archiwum > Przegląd Urologiczny 2006/2 (36) > Rak jądra

Rak jądra

J Urol. 2003 Oct; 170 (4 Pt 1): 1155-1158

Ocena wyników leczenia metodą zaotrzewnowego wycięcia węzłów chłonnych z powodu raka zarodkowego jądra w stopniu I i II

Results of retroperitoneal lymph node dissection for clinical stage I and II pure embryonal carcinoma of the testis.

Department or Urology, Memorial Sloan-Kettering Cancer Center, New York, USA

Doniesienie dotyczy retrospektywnej oceny chorych na czystego raka zarodkowego jądra (EC), leczonych metodą limfadenektomii zaotrzewnowej. Czysty EC jest wyjątkowo rzadką postacią nowotworu jądra, dlatego przedstawienie wyników leczenia w takich przypadkach jest niezwykle cenne.
Ogółem 45 chorych poddano leczeniu metodą zaotrzewnowego wycięcia węzłów chłonnych (RPLND) w okresie od stycznia1989 do lutego 1998. U 26 z nich stopień klinicznego zaawansowania schorzenia oceniono na I, u 17 na IIA, a u 2 na IIB. Zajęcie naczyń chłonnych wykazano u 29 (64%) chorych.

Średni okres obserwacji wynosił 36,8 miesięcy. Stopień zaawansowania patologicznego oceniono na pN0 u 11, pN1 u 10 (w tym u 4 z mikroskopowym potwierdzeniem schorzenia), a pN2/N3 u 24 (u 8 chorych stwierdzono ekspansję raka poza torebkę węzłów chłonnych). Potwierdzenie obecności schorzenia w przestrzeni zaotrzewnowej uzyskano u 73% (19/26) chorych w stopniu I i 77% (13/17) w stopniu IIA. U żadnego chorego z rakiem w stopniu pNo nie wykazano nawrotu schorzenia. Spośród chorych (9) w stopniu pN1, niepoddanych chemioterapii adjuwantowej, nawrót schorzenia wystąpił u jednego mężczyzny (1/9). Pomimo doszczętnej limfadenektomii 3 z 24 chorych (12%) w stopniu pN2/N3 wymagało podania więcej niż dwóch kursów chemioterapii z powodu schorzenia przetrwałego lub jego nawrotu. Niestety, pomimo niskiego stopnia klinicznego zaawansowania czystego zarodkowego raka jądra, ryzyko obecności choroby w przestrzeni zaotrzewnowej jest wysokie. Pomimo niewielkiej liczby chorych stanowiących podstawę dla cytowanego opracowania, szczególnie zaś tych w stopniu pN0 i pN1, nie można oprzeć się wrażeniu, że ryzyko nawrotu EC u mężczyzn leczonych bez skojarzenia z adjuwantową chemioterapią jest porównywalne z ryzykiem wznowy u mężczyzn dotkniętych mieszanymi nienasieniakowymi guzami pochodzącymi z komórek germinalnych.

Opr. dr n. med. Piotr Chłosta, FEBU